Vaftizci Yahya’nın öğrencisi Filipus Bethsayda’da doğdu. Alfeus’un oğlu Yakup ise İsa’nın kuzeniydi. Yeruşalim’deki kilisenin başı oldu.
Tertullianius’un Sapkınlık Zamanaşımı Kitabı’ndan (20-22)
Havariler müjdeyi, yani İsa’nın kurtarışıyla ilgili edindikleri deneyimi bildirmeye gönderiliyorlar. Tüm hristiyanları ilk olarak kiliseye bağlayan bağ, her inanç sahibinin canlı bir parçası olduğu binanın köşe taşı olan Mesih’le yaşamla başlar.
Rabbimiz Mesih İsa, yeryüzünde yaşadığı sürece kim olduğunu, önceliğini, Peder’in isteğinin ne olduğunu, insanın neler yapması gerektiğini açıkladı. Bu açıklamaları genel olarak halka, özel olarak havarilere yaptı. Bunların arasında da, evrensel öğretisinin ortakları olarak Onikileri seçti.
Bunun için, birini ayırdıktan sonra, Peder’e dönmek üzereyken, dirilişten sonra kalan Onbire ulusları eğitmelerini, Peder, Oğul ve Kutsal Ruh adına vaftiz etmeleri için yola çıkmalarını emretti.
Adları “gönderilenler” anlamına gelen havariler topluluklarının on ikincisi olarak Yahuda’nın yerine Matias’ı seçtiler ve bunu Davut’un mezmurun kehanet gücüne saygı göstermek için yaptılar. Verilen söze uygun olarak onlara mucize yaratmak ve vaaz etmek yeteneklerini verecek olan Kutsal Ruh’u aldıklarında ilk önce Yahudiye’de sonra da tüm dünyada İsa Mesih’te olan inançlarını kanıtladılar ve her yerde yerel kiliseler kurdular. Her yerde aynı öğretiyi yayıp, aynı inancı ilan ettiler.
Böylece her kentte kiliseler kurdular. Tüm diğer Kilise ve Kilise olmaya niyetlenen topluluklar, inancın gücünü ve öğretinin işaretlerini bunlardan aldılar. Tüm bu Kilise’ler Apostolik sayılıyorlardı, havarilerin kurduğu kiliselerin filizleri olarak.
Her şeyin kökenlerine bağlanması gereklidir. Bunun içindir ki, bu kadar kilisenin arasında tek olan, havariler tarafından kurulmuş ve diğerlerinin kaynaklandığı kilisedir. Böylece tümü ilk ve apostoliktir. Çünkü tümü de birdir. Aralarındaki barış iletişimi, özellikleri teşkil eden kardeşlik, karşılıklı alışveriş, birliklerini gösteriyorlar. Bu ayrıcalıkların unvanı ortak gelenek ve ortak kutsal bağdır.
Havarilerin öğrettikleri, yani Mesih’in onlara açıkladığı havarilerin kurduğu öğretilerini ister kendi sesleri, ister daha sonra mektupları aracılığıyla vaaz ettikleri Kilise’lerle kanıtlanabilir sadece. Günün birinde Rab, açık olarak şöyle söylemişti: “size daha çok söyleyeceklerim vardır ama bunlara dayanamazsınız” Yine de eklemişti: “O, yani Gerçeğin Ruh’u gelecek ve sizi her gerçeğe yöneltecek” (Yu. 16, 12-13). Bununla onların her şeyin bildiklerini gösterdi. “Tüm gerçeği” Gerçeğin Ruh’u aracılığıyla alacakları onlara vaat edilmişti. Habercilerin İşleri, Kutsal Ruh’un inişinin anlatımlarında, bu sözün yerine getirilmiş olduğunu kanıtlıyorlar.
